Franco Kafko

Pri la paraboloj

Multaj plendas, ke la vortoj de la saĝuloj ĉiam denove estas nur paraboloj, sed neaplikeblaj en la ĉiutaga vivo, kaj nur tiun ni havas. Kiam la saĝulo diras: "Iru transen", tiam li ne celas, ke oni iru transen al la alia flanko, kion oni ja ankoraŭ povus plenumi, se la rezulto valorus la vojon, sed li celas ian mitan transejon, ion kion ni ne konas, kio ankaŭ de li ne estas pli precize indikebla kaj kio do neniel povas helpi nin ĉi tie. Ĉiuj ĉi paraboloj volas envere nur diri, ke la nekoncepteblaj aferoj estas nekoncepteblaj, kaj tion ni jam sciis. Sed tio, pri kio ni penas ĉiutage, estas aliaj aferoj.

Post tio iu diris: "Kial vi plendas? Se vi sekvus la parabolojn, tiam vi fariĝus mem paraboloj, tiam vi estus jam liberaj de la ĉiutaga penado."

Alia diris: "Mi vetas, ke ankaŭ tio estas parabolo."

La unua diris: "Vi gajnis."

La dua diris: "Sed bedaŭrinde nur en la parabolo."

La unua diris: "Ne, en realo; en la parabolo vi perdis."



Kopirajto pri la traduko: Vilhelmo Lutermano 1999
Lasta revizio: 22-an de novembro 2000


reen al Kafko

reen al Kafko